หลังจากเดินทางครบ 2,000 กม เราได้เดินทางถึงจังหวัดสุดท้าย จังหวัดทางภาคอีสานตอนล่าง ส้มตำป้าสุทิน เป็นคนบ้านนอกที่ต้องทำมาหากินขายของข้างถนนที่หลับที่นอนอยู่ด้านหลัง พอที่จะหลบแดดฝนได้บ้าง ป้าเป็นคนบ้านนอกแต่เป็นคนสะอาด แม้ร้านจะเป็นแค่เพลิงหมาแหงน ป้าก้อทำอาหารที่สะอาด ร้านที่สะอาดตามมีตามเกิด พูดจาอ่อนหวาน เห็นแม่ค้าแบบนี้ คิดถึงแม่ค้าที่ขายดีไม่พอเอาเปรียบ คนซื้อและไม่ง้อลูกค้าอีก ไม่อร่อยไปกินร้านอื่น ที่เขาชอบพูดกันมาก ผมว่าสักวันเขากินร้านอื่นแล้วอร่อยสักวันเขาก้อหนีคุณหมด บางทีคนเราเวลากินอะไรให้มีความสุข รอนานเกินไป กินแล้วต้องง้อ บางทีได้เงินเราแค่ครั้งเดียวจริงใหม
ส้มตำครกนี้แม่ค้ใจดีมาก
ติดตามเราต่อได้ที่
http://www.facebook.com/charnchai57
http://www.facebook.com/charnchaidotnet
http://www.charnchai.net
http://www.faifathai.com
http://www.fiberopticbangkok.com
http://www.faifathai.net
http://www.hacothai.com
http://www.charn-chai.com
http://www.สายไฟเบอร์.com
