แม้เพ็ญนี่ไวส์จะถูกปราบลงไปแล้วในมหากาพย์ IT แต่หนังก็ยังทิ้งปริศนาที่ไม่ได้รับการอธิบายโดยกระจ่างไว้ โดยเฉพาะเรื่องพิธีกรรม Ritual of Chüd ที่ใช้กำราบพี่เพ็ญ รวมถึงพญาเต่างอย Maturin ที่ไม่ได้รับการพูดถึงเท่าที่ควรในหนัง
.
วันนี้แอดมินว่างสว่างจิต จึงขอใช้พื้นที่เพจอธิบายเรื่องดังกล่าวเพื่อความเข้าใจอย่างเต็มรสเต็มชาติมากขึ้น
.
Ritual of Chüd (อ่านว่าชูด) เป็นพิธีกรรมที่ใช้ปราบ Pennywise ซึ่งในฉบับนิยาย ทีวีซีรีส์ และหนังปี 2019 ก็ให้รายละเอียดที่แตกต่างกันไปตามจินตนาการของผู้สร้าง แต่หลักใหญ่ใจความ พิธีกรรมนี้คือการห่ำหั่นทางจิต มีจุดมุ่งหมายเพื่อเสริมสร้างจินตนาการของผู้เข้าร่วมพิธีให้มีความกล้าหาญ ปลุกความเชื่อในตัวให้ตื่น เพื่อใช้กำราบความกลัวอันยิ่งใหญ่ เรียกได้ว่าใครจิตแข็งกว่าก็สามารถเป็นผู้ชนะในพิธีกรรมนี้
.
ในฉบับนิยายอธิบายว่า: บิณฑ์ ค้นพบเรื่องราวของพี่เพ็ญจากสารานุกรม Night's Truth ในห้องสมุดเมืองเดอร์รี่ เนื้อหาในหนังสือบอกว่าพี่เพ็ญเป็นสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ Glamours อันหมายถึงสายพันธุ์สิ่งมีชีวิตผู้สูบกินความกลัว ที่มีสามารถแปลงร่างได้ (คำว่า Glamours มีที่มาจากภาษาไอร์แลนด์โบราณ Gaelic คำว่า gramarye ซึ่งหมายถึงเวทมนตร์, ภาพลวงตา อนุมานว่ามาจากความสามารถของสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์นี้ที่สามารถปรับเปลี่ยนรูปร่างได้) ว่ากันว่าสายพันธุ์ Glamours กระจายอยู่หลากหลายภูมิภาค และมีชื่อเรียกแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น Manitou ในอเมริกันอินเดียน, Taelus ในแถบหิมาลายัน, Eylak ในยุโรปกลาง, Le loup-garou ในฝรั่งเศส
.
ในสารานุกรมที่บิณฑ์อ่าน บอกว่าชาวหิมาลายัน จะประกอบพิธีกรรม Ritual of Chüd ด้วยการที่ฝ่ายหมอผีจะสื่อจิตกับปีศาจจำแลง ต่างฝ่ายแลบลิ้นออกมาทาบทับกันไว้คล้ายการจูบ จากนั้นทั้งคู่จะจ้องตากัน พลางกัดลิ้นอีกฝ่ายไว้ ทั้งคู่ผลัดกันเล่าปริศนาคำทาย หรือเรื่องตลกผ่านโทรจิต หากฝ่ายปีศาจเผลอหัวเราะออกมาก่อน มันก็จะถูกขับไล่ไปจากมิติมนุษย์ แต่หากมนุษย์เป็นฝ่ายแพ้ วิญญาณของเขาก็จะถูกปีศาจกลืนกินในที่สุด
.
ในฉบับนิยายช่วงการต่อสู้ครั้งสุดท้าย Stephen King ใช้วิธีเขียนตัดสลับระหว่างภาคเด็กกับผู้ใหญ่ จนเหตุการณ์แทบประสานกลายเป็นเนื้อเดียว บิณฑ์ในวัยเด็กถูกวาร์ปไปสู่มิติที่ชื่อว่า Macroverse ผ่านแสงมรณะของเพ็ญนี่ไวส์
.
Stephen King ก็เหมือน H.P. Lovecraft และบรรดานักเขียนสายแฟนตาซี ไซไฟ ทั่วไปที่อยากสร้างตำนาน mythology จักรวาลของตัวเอง และนี่ก็เป็นหนึ่งในตำนานที่เขาเขียน
Macroverse คือหนึ่งในจักรวาลขนาดใหญ่ที่อยู่ภายใน Multiverse (พหุจักรวาล) ซึ่งมีแกนกลางอยู่ที่ The Dark Tower หอคอยทมิฬ (ว่ากันว่าหากคุณศึกษางานคิงให้ถ่องแท้ คุณจะรู้ว่าเหตุการณ์ในนิยายคิงหลายเรื่องเชื่อมอยู่ในจักรวาลเดียวกัน และตัวละครหลายตัวสามารถเดินทางทะลุมิติข้ามไปบรรจบในเรื่องอื่นได้)
ใน Macroverse บิณฑ์ได้เจอกับผู้เฒ่าเต่างอย Maturin เต่าขนาดใหญ่ยักษ์ที่แบกอาณาจักรสิ่งมีชีวิตเอาไว้ ท่านคือหนึ่งในผู้วิเศษ 12 องค์ ผู้ปกปักลำแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้ค้ำยันหอคอยทมิฬไว้ ว่ากันว่าเอกภพที่มนุษย์ดำรงอยู่ เกิดขึ้นจากการที่ Maturin อาเจียนออกมา Maturin นี่เองที่ได้แถลงไขต้นกำเนิดของเพ็ญนี่ไวส์ว่ามันคือสิ่งมีชีวิตที่เล็ดลอดจากช่องว่างระหว่างมิติ (ซึ่งในมุมมองมนุษย์อาจมองว่าเป็นมนุษย์ต่างดาวก็เป็นได้) ทั้งยังให้คำชี้แนะบิณฑ์ในการประกอบพิธี Ritual of Chüd ในแบบ Losers Club ด้วยการยึดมั่นในพลังความดี ในมิตรภาพ ศรัทธา และสารพัดความโลกสวย แล้วจึงจัดการกัดลิ้นเพ็ญนี่ไวส์ในมโนจิตให้ขาด
.
แม้ผู้เฒ่าเต่างอย Maturin จะเป็นกุญแจสำคัญในเรื่อง แต่เราจะไม่เห็นการปรากฏตัวของท่านเลย เนื่องจากผู้สร้างไม่สามารถหาจังหวะในการใส่ตัวละครนี้เข้าไปโดยไม่ให้กระทบกับเรื่องได้ จึงบอกใบ้การมีอยู่ของท่านผ่านสัญลักษณ์ต่าง ๆ เพื่อสื่อให้เห็นว่าท่านอยู่กับเรา เช่น เลโก้เต่าในห้องนอนจ้อจี้, ฉากที่เด็ก ๆ ไปเล่นน้ำ แล้วมีใครสักคนพูดว่า "เจอเต่า" หรือใน Chapter 2 ฉากแฟลชแบ็คที่เบญเดินเข้าห้องเรียน แล้วเจอรูปปั้นเต่าตั้งอยู่
.
การประกอบพิธีกรรม Ritual of Chüd ในวัยผู้ใหญ่เป็นไปอย่างยากลำบาก เพราะบิณฑ์สูญเสียพลังศรัทธาในวัยเด็กไป รวมถึงการพบข่าวร้ายจากอีเพ็ญว่า ผู้เฒ่าเต่า ได้ละสังขารไปนานแล้ว... บิณฑ์กับฤทธิ์ฉีถูกวาร์ปผ่านแสงมรณะเข้าไปใน Macroverse ทั้งคู่พลัดหลงอยู่ในนั้น และกำลังจะถูกกลืนกินในที่สุด แต่เอ็ดดี้ที่มีจิตเข้มแข็ง ใช้ศรัทธาที่มีฉีดสเปรย์ยาธรรมดาใส่ตาของเพ็ญนี่ไวส์ร่างแมงมุม จนเป็นผลให้มันได้รับบาดเจ็บ และดึงเพื่อนทั้งสองกลับสู่มิติมนุษย์ได้ในที่สุด จากนั้น Losers Club ที่เหลือก็จัดการสังหารเพ็ญนี่ไวส์ในฉบับกายหยาบได้ด้วยการควักหัวใจมันออกมา จบสิ้นมหากาพย์การต่อสู้ ณ เมืองเดอร์รี่
.
ซึ่งในฉบับมินิซีรีส์ ถือเป็นการดัดแปลงวรรณกรรมเป็นภาพเคลื่อนไหวครั้งแรก ฉากสำคัญอย่างพิธีกรรม Ritual of Chüd จึงถูกนำเสนอให้เห็นเป็นภาพชัดขึ้น เข้าใจง่ายขึ้น เด็ก ๆ ในเรื่องอยู่ในยุค 60's พวกเขาเชื่อตามการปลูกฝังของหนังสยองยุคนั้นที่ว่ากันว่าโลหะเงินสามารถปัดเป่าพยันตรายได้ หลังจากเอ็ดดี้พ่นสเปรย์ด้วยจิตศรัทธาว่าคือน้ำมนต์วิเศษ เบฟจึงใช้ต่างหูเงินของตัวเองเป็นอาวุธจัดการเพ็ญนี่ไวส์
.
ส่วนในฉบับหนัง น่าเสียดายที่การประกอบพิธีกรรม Ritual of Chüd ถูกนำเสนอเป็นแค่ทางผ่าน เพราะท้ายที่สุดเพ็ญนี่ไวส์ก็ตายด้วยพิธีกรรมบูลลี่รุมด่า แบบ Ritual of Leena Chung แทน
.
ทั้งรูปแบบของพิธีกรรม Ritual of Chüd, จักรวาลคู่ขนาน, ผู้เฒ่าเต่า รวมถึงองค์ประกอบเหวอแดกอย่างฉากรุมโทรมเชื่อมสัมพันธ์ ล้วนเป็นองค์ประกอบสุดเพี้ยนที่ไม่ว่าฉบับซีรีส์ หรือหนัง ล้วนแต่ไม่กล้าแตะมาก ทั้งที่จริงนิยาย IT ยังมีอะไรเหวอ ๆ ที่รอการนำถ่ายทอดอีกมาก
.
แต่ไม่ว่าจะเป็นฉบับนิยาย มินิซีรีส์ หรือหนังใหญ่ หนึ่งสิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงคือ เอ็ดดี้ คือผู้กล้าที่แท้จริง ที่ช่วยเหลือเพื่อนรักไว้ได้ในสมรภูมิการต่อสู้ครั้งสุดท้ายแห่งนี้
