เล่าสู่กันฟังหลังการอ่านครับ
พี่ๆ เพื่อนๆ สามารถชี้แนะเพิ่มเติมได้นะครับ :)
ใจความแห่งคริสตธรรมเท่าที่พุทธบริษัทควรทราบ
:: ท่านพุทธทาสภิกขุ: เขียน
:: ธรรมทานมูลนิธิ: จัดพิมพ์ ปี 2528
---
จุดเด่นของหนังสือเล่มนี้อยู่ที่เจตนา นั่นคือความประสงค์เพื่อก่อให้เกิดความเข้าใจอันดีของผู้ที่นับถือศาสนาแตกต่างกัน ธรรมบรรยายซึ่งเป็นต้นทางของเล่มนี้จึงมุ่งเน้นไปที่การก่อความเข้าใจและลดความขุ่นเคืองกัน
ในช่วงแรกของเล่ม ท่านพุทธทาสเน้นไปที่ความหมายของ 'พระเจ้า' ซึ่งท่านสามารถร้อยเรียงความหมายในมุมมองของท่านได้อย่างกระจ่างและกระชับ
เริ่มต้นที่จุดมุ่งหมายของศาสนา, เคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า "ทุกศาสนาสอนให้คนเป็นคนดี" ผมคิดว่ายังมีคำถามที่ต้องตีความว่า 'คนดี' ของแต่ละคนคืออะไร ทว่า-ในหนังสือเล่มนี้ท่านพุทธทาสอธิบายว่า "ทุกศาสนามีความเหมือนกัน ตรงที่ต้องการให้คนหมดความเห็นแก่ตัว" คิดว่าชัดเจนขึ้น และท่านยังกล่าวต่อด้วยว่า "จนกระทั่งหมดตัวตน"
ในทางพุทธ "ตัดตัวกูเสีย หมดตัวกูก็ถึงนิพพาน"
ถ้าเรายังไม่พูดเรื่องนิพพาน ธรรมะทั้งหลายล้วนแล้วแต่มุ่งหวังให้ผู้ปฏิบัติมีสติเท่าทันความเห็นแก่ตัว ความบ้าตัวตนของตนเองด้วยกันทั้งสิ้น
คำสอนของศาสนาคริสต์ เช่น คำสอนเรื่องความรัก 'ให้รักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง' หรือคำสอนอย่าง 'ถ้าผู้ใดตบแก้มขวาของท่าน ก็จงหันแก้มซ้ายให้เขาด้วย' ล้วนเป็นคำสอนที่ลดทอนการคิดถึงแต่ตนเอง หลงไปกับความโกรธของตนเอง
ท่านพุทธทาสกล่าวถึงไม้กางเขนว่า "ไม้อันที่ยืนเป็นเสา คือตัว 'I' นั่นแหละ มันคือตัวฉันหรือตัวกู แล้วอันขวางนั่น คือตัดเสียซึ่งฉันและกู"
...
นอกจากนั้นยังมีการเชื่อมโยงที่น่าสนใจอีกประการ คือท่านมองว่า 'พระเจ้า' ในมุมของพุทธ แม้ไม่มีเป็นตัวเป็นตนหรือบุคคล แต่มีสิ่งที่มีความหมายเหมือน 'พระเจ้า' เช่นกัน นั่นคือ กฎธรรมชาติ
กฎที่ว่าคือ มันเป็นเช่นนั้นเอง
'พระเจ้า' ของชาวพุทธคือ 'พระธรรม' หรือ 'ธรรมะ' ซึ่งประกอบด้วยสี่ความหมาย คือหนึ่ง-ธรรมะคือตัวธรรมชาติ, สอง-ธรรมะคือกฎธรรมชาติ, สาม-ธรรมะคือหน้าที่ตามกฎธรรมชาติ, สี่-ธรรมะคือผลที่จะได้จากหน้าที่นั้น
'พระเจ้า' อาจมีอีกชื่อคือ 'สัจธรรม'
'ตถา' แปลว่า อย่างนั้น, ผู้ใดถึงตถา ผู้นั้นเรียกว่า 'ตถาคต' ก็คือถึงพระเจ้า
ความเป็นอย่างนั้น ก็คือตัวพระเจ้า
ท่านพุทธทาสกล่าวว่า "พระเจ้าตถานี่แหละ เป็นปฐมเหตุของทุกสิ่งในสากลจักรวาล พระเจ้าสร้างโลก เราว่ากฎแห่งตถา พระเจ้าควบคุมโลก เพิกถอนโลก เราก็ว่ากฎแห่งตถตา พระเจ้าอยู่ในทุกที่ทุกหนทุกแห่ง เราก็ว่ากฎแห่งตถตา"
ในความหมายคือ กฎของธรรมชาตินั้นอยู่ในทุกสิ่งทุกอย่าง
เมื่อเกิดเหตุนี้ จึงมีสิ่งนั้น มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เหล่านี้คือกฎธรรมชาติ เป็นเช่นนั้นเอง และเป็นไปชั่วนิรันดร์
ตรงนี้เองที่ท่านพุทธทาสบอกว่า ฝรั่งออกเสียงว่า 'God' แต่ของเราทำให้สั้นเข้า กลายเป็น 'กฎ'
...
ท่านพุทธทาสกล่าวว่า มนุษย์ทุกคนต้องมีพระเจ้าให้ยึดเหนี่ยวเป็นสิ่งสูงสุด ท่านเล่าว่า พระพุทธเจ้าได้ตรัสว่า พระองค์เองทรงอยู่โดยมีที่เคารพ เมื่อตรัสรู้แล้วใหม่ๆ ท่านค้นหาสิ่งที่จะเป็นที่เคารพของท่าน ในที่สุดท่านก็พบ และได้ตรัสว่า 'ธรรมะที่ตรัสรู้แล้วสอนนี้เป็นที่ที่เคารพ เรียกว่าเคารพพระธรรม'
ท่านพุทธทาสอธิบายว่า คำว่า 'ยะโฮวาห์' ซึ่งเป็นชื่อเรียกพระเจ้าของฝ่ายยิวและคริสเตียน แปลว่า 'เป็นเช่นนั้น' ซึ่งพ้องกับคำว่า 'ตถตา'
ผมลองค้นข้อมูลในอินเตอร์เน็ต มีคำอธิบายว่า "ชื่อนี้มาจากคำกริยาภาษาฮีบรูที่แปลว่า 'เป็น' นักวิชาการหลายคนจึงบอกว่า ชื่อนี้น่าจะหมายความว่า 'พระองค์ทำให้เป็น'"
นับว่าคล้ายกับสัจธรรมหรือกฎธรรมชาติเช่นกัน
...
ท่านพุทธทาสยังพูดถึง คนที่เชื่อว่าไม่มีพระเจ้าด้วยว่า หากลองคิดอย่างถ้วนถี่ แล้วถามตัวเองว่า อะไรที่อยู่เหนือการคำนวณแบบคณิตศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์ อะไรคือสิ่งที่ทำให้เกิดกฎของการคำนวณ นั่นแหละคือพระเจ้า
ท่านพุทธทาสชี้ชวนว่า เราควรทำความรู้จัก 'พระเจ้า' ของเพื่อนต่างศาสนา แล้วอาจมองเห็นจุดร่วมบางประการ ก่อเกิดเป็นความเข้าใจมากกว่าแตกแยก
ท่านกล่าวว่า "จะต้องมีพระเจ้า แล้วองค์เดียวกันด้วย, พระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น ไม่มีหลายองค์ได้; เขาจะเรียกชื่อกันอย่างไรก็ตามใจ"
ผมอ่านแล้วตีความเอาเองว่า ท่านไม่ได้หมายความว่าจะต้องนับถือ 'พระเจ้า' ที่เหมือนกัน แต่ท่านชวนตริตรองว่า พระเจ้าที่แตกต่างกันนั้นอาจเป็นสิ่งเดียวกัน ส่วนวิถีและวิธีในการกล่าวถึง ศรัทธา และธรรมเนียมปฏิบัติอาจแตกต่างกันไป
ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อความเข้าใจกันระหว่างศาสนา มิใช่ความขัดแย้ง
...
จบส่วนแรกของเล่มด้วยการสรุป 'หน้าที่ของมนุษย์' ซึ่งมีด้วยกันสามข้อตามทรรศนะของท่านพุทธทาส นั่นคือ
หน้าที่ข้อแรก: รู้จักพระเจ้าในทุกรูปแบบ
หน้าที่ข้อสอง: ทำตามพระเจ้า คือทำตามพระประสงค์ของท่าน สำหรับชาวพุทธซึ่งไม่มีพระเจ้าเป็นบุคคลก็ต้องปฏิบัติตามกฎธรรมชาติ
หน้าที่ข้อสาม: เผยแพร่พระคุณของพระเจ้า หรือทำให้คนอื่นรู้จักพระเจ้า เพื่อให้เพื่อนมนุษย์ทั้งหมดทั้งสิ้นเป็นคนโชคดี เอาตัวรอดจากทุกข์ได้
ท่านพุทธทาสกล่าวว่า "ทุกคนมีพระเจ้า และทุกศาสนาต้องมีพระเจ้า; เพราะว่าสิ่งที่เรียกว่าศาสนานั้น ไม่ใช่มีไว้เพียงเพื่อสำหรับให้มีพระเจ้า แต่ว่าศาสนานั้นมีไว้สำหรับเป็นระบบสำหรับศึกษาแล้วปฏิบัติเพื่อดับทุกข์"
ถ้าเข้าใจเรื่องพระเจ้า (หรือกฎธรรมชาติ) เราย่อมอยู่บนเส้นทางดับทุกข์
...
ปิดท้ายด้วยคำของท่านอาจารย์พุทธทาส "พระเจ้าแท้จริงที่สุด ซึ่งมีร่วมกันได้สำหรับมนุษย์ ทุกชาติ ทุกภาษา ทุกศาสนา อาตมาใช้คำว่าทุกศาสนาก็เป็นการหาเรื่องให้เขาด่า คนที่เขาไม่ยอมรับอย่างที่ว่านี้ก็มี เขาไม่ยอมรับให้พุทธศาสนามีพระเจ้า อย่างนี้ก็มี เราจึงต้องพยายามอธิบายให้เห็นจริงถึงที่สุดว่า สิ่งที่เรียกว่า 'พระเจ้า' นั้นคืออะไร คืออย่างไร แล้วเราจะสามารถมีพระเจ้าร่วมกันได้ทุกคนอย่างไร"
หากทุกข์เกิดจาก 'ตัวกู' การยึดมั่นในความถูกต้องหรือความคิดของตนเองเพียงผู้เดียวย่อมก่อให้เกิดทุกข์ และ 'ตัวกู' นี้เองที่ไม่เป็นไปตาม 'กฎ' ธรรมชาติ เพราะธรรมชาติที่เป็นไปเช่นนั้นเองไม่เคยแยก 'กู' ออกจาก 'ทั้งหมด'
ในแง่นี้ เราอาจจำเป็นต้องศึกษา 'God' หรือ 'กฎ' เพื่อเข้าใจ เข้าถึง และเคารพเพื่อเดินไปบนวิถีทางแห่งการลด 'ตัวกู'
เมื่อไม่มี 'กู' ก็พบ 'God'
แม้การอ่านจะทำให้เข้าใจในเชิงความคิด ทว่า-คงมีแต่การน้อมนำไปปฏิบัติเท่านั้นที่จะทำให้เข้าถึงความหมายลึกซึ้งดังเช่นที่ครูบาอาจารย์ท่านสอน
แปล ภาษา 在 การแปลคำภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษให้เข้าใจง่าย : สาระน่ารู้จาก ... 的推薦與評價
เรื่องราว ภาษา อังกฤษอย่างหนึ่งที่เรามักจะเจอกัน คือการที่เราจะเห็นป้าย เช่น ป้ายสินค้า หรือป้ายตามสถานที่ต่าง ๆ ... ... <看更多>