當其他人好鄙視公屋的時候,其實我係公屋妹。
當一家三口逼在公屋裡,但到你真正要搬離的時候,這個住了將近三十年的家,你卻有一絲絲的留戀。你最年青的三十年,就在這裡渡過。
在四邊白牆之間,建構我的夢想和理想,有實現的時候,有失敗的時候,有放棄的時候,但最後還是逃離了。
家裡細到要經過時,都會撞上對方,一兩次你不會發覺有什麼問題,但日復日,年復年,你就明白彼此為何爭吵不斷。
殘舊的大廈,討厭的鄰居,他們總是說着是非,還有每到夏天,為了讓沒有開冷氣的他們涼快一點,所有鄰居都會打開大門,你總能在鐵閘裡窺看到他們的生活,所以到現在我還不能理解到底為何要咁無私穩。
公屋妹被冠上貪慕虛榮,沒有世界的視野,我覺得又確實是事實。你的成長環somehow create 你現在的地位。我鄰居的小孩,有很多沒有讀上大學,即使讀上大學,畢業出來人工只有2萬左右,而他們亦很滿足2萬的人工,亦不會多作進修,閒來的時間,就hea 下咁過。我絕對沒有歧視,或是覺得那一種生活方式比較優越,只是陳述一件事出嚟。每個人都有他們選擇生活方式的自由。
我當然擁有公屋妹的貪慕虛榮,亦好貪錢和鍾意名牌,但我鍾意名牌係因為design多過佢個brand。即使我多貪錢,我還是覺得錢自己努力賺回來的比較好,只有你辛苦賺回來,它才有價值。
但小朋友長大的成就,公屋小孩明顯比不上非公屋的小孩,畢竟家長是有心栽培,還是養小朋友只係希望你有飽飯食,是兩種不同的層次和世界。公屋的家長,亦不期望小孩能有大學畢業,中學畢業考唔好,就出嚟工作,或者讀個IVE,這些例子比比皆是,畢竟你早一點出來工作,可以減輕家人的負擔嘛。但如果家長是中產人士或以上,可能他們更重視小孩的成長發展,他們更明白小孩現在的學歷和大學banding,是你工作多年,也會跟住自己,不能抺掉的。那你就明白為何公屋出身小孩的眼光,總是有點局限,所有都是家庭環境的限制。
我還有幾天就要搬離生活了近30 年的公屋,真的,在pack 行李的時候,心裡不是味兒,有種「這裡再沒有你位置的感覺」。即使你多不喜歡那擠迫的居住環境,但你不能否認你人生最最青春的20 多年也在這裡渡過,你的家人也在這裡, 有很要好的時候,有爭吵的時候,有不捨的時候。
但到現在,我覺得屋無論大定細,公屋,私樓定豪宅,都係咁住,當然住大啲,咪舒服啲囉,但它的根本就是屋,就是俾人住嘛,它自身不應該有banding 上的差異。
IG: Fakemanching1607
同時也有2部Youtube影片,追蹤數超過0的網紅墨小鯊 LAZY SHARK,也在其Youtube影片中提到,心理鯊來了?|Brian Cha啲廣告好煩?為何我們會討厭別人?或許我們只是在討厭自己的陰暗面...?|墨小鯊 LAZY SHARK #投射心理 #心理學小知識 #佛洛伊德 這次來分享一下討厭的心理 為什麼我們討厭一個人? 一個廣告? 這是我很喜歡的經典心理學派 Psychoanalysis 佛...
不喜歡 ive 在 李臻 Oscar Lee Facebook 的精選貼文
打破職業教育的次等觀念
作者:李臻 (Oscar Lee)
2019年6月29日刊於《信報》
香港知專設計學院(HKDI)本身的建築設計已很有特色,但這些年來都是前一陣子才第一次去。事緣在朋友邀請下,今年專程到調景嶺參觀HKDI,以及香港專業教育學院李惠利院校設計系學生的年度展,看看不同年級學生的設計作品。
出乎意料的是,就算是基礎課程文憑,即只讀了數個月設計的學生,作品也很有水準和創意。到讀了兩年高級文憑課程的畢業同學,作品就更有些專業的味道。
像小弟試坐的「Second Space」座椅就很有創意,一系列座椅的設計概念,是在香港的狹窄居住環境中,只要拉上拉鏈,就可以有一個小小的私人空間。其他設計作品,無論時裝設計、商品設計或電玩遊戲多媒體設計等,都可說達到專業水平,很難想像是由中學畢業才兩三年的年輕人創作出來的,想必他們及老師都付出了相當努力。
擺脫對「神科」的執着
讀完高級文憑,可以銜接學士課程,讀多一年就可拿到英國大學的學士學位,可算是另一條大學之道。有學院老師說,雖然進入HKDI或IVE的門檻比大學低,但時代不同了,不應因此簡單視之為次等選擇,又或入讀不到傳統大學才選讀的「水泡」。事實上,不少學生是因為對設計感興趣才選讀HKDI,更有個別例子是學生為滿足父母期望而讀完法律系後,再到HKDI讀設計追夢。
近年很多教育家和學者反覆強調,大部分現時的工種在可見將來都會被人工智能和機械人取代;相反,很多未來的工種現時還未出現,而未來最需要的技能是創意、溝通技能、獨立思考及與別人合作等。不過事實是,很多家長甚至是教育工作者,仍然對傳統所謂「神科」有一種執着,和對「實用」的科目有些偏見。
有老師說,自己的女兒想選修音樂,他覺得一點問題也沒有,反而女兒的老師建議選讀一些「更好」的科目。但什麼才是「更好」呢?這正正反映社會仍普遍存在某種偏見。
HKDI畢業生就業率達九成
只要有學習興趣和動機,又對所學事物充滿熱誠,讀什麼和做什麼根本不是大問題。如果社會仍對設計等創意科目存在偏見,我們又怎去發展創意之都?事實上,HKDI畢業生的就業率達九成,更未計算那些追求打散工的「Slash」一族,反映香港對設計人才有一定需求。至於人工和前途,其實每個行業都視乎個人奮鬥與努力,起碼是自己喜歡的工作,上班也不會變成苦差。
推廣職業專才教育專責小組早前公布諮詢文件,指自從2015年推出連串推廣職專教育措施後,公眾改善了對「職專教育」的觀感。不過相對以學術教育和研究為主的大學學位課程,職專教育仍被視為較次等的升學途徑。小組建議在專上教育提供更多誘因,鼓勵中學生選擇職專教育路徑,以及建立職業資歷等,為畢業生和在職人士建立明確的進階路徑等策略。
這雖然是向前踏進了一步,但有教授職專課程的老師指出,如果職專學位以「Vocational Degree」來命名,仍然會給家長和學生「次等」的感覺,改稱「Applied Degree」或可消除部分偏見。無論如何,如果香港重視人才培訓,要提升整體競爭力,並給予年輕人多些出路,就應該消除只有學術教育和研究為主的課程,才是王道觀念。如果真是喜歡音樂、藝術、設計等科目,而努力在這些方面發展,肯定會比為了滿足父母或師長的期望而入讀自己不喜歡的科目為佳。
但願香港社會能為有志的同學提供更佳的學習環境、更多的發展機會,以及更少的偏見與標籤,不單可令競爭力提升,年輕人也會更開心、更少憤怒和怨氣也說不定。
要打破職業教育的次等觀念,政府、教育專業人士和家長應攜手朝正確方向努力。
香港科技大學工商管理碩士校友會會員
#李臻 #經管智慧 #經管錦言 #打破職業教育的次等觀念 #HKDI #HKIVE #education #design #HKUST #MBA #EMBA #香港科技大學工商管理碩士校友 #HKUSTMBAAA
不喜歡 ive 在 Henry Sir Facebook 的最佳貼文
2016即將成為歷史,當日曆上出現2017的這組數字,即係話仲有3個月左右,你就會上戰場。無論你係咪ready都好,你都要上戰場。
.
如果你今年考dse,恭喜你,2017係你人生中一個最重要的turning point,因為下年這個時候,你可能係用大學生既身份去迎接倒數。你的朋友,你的身份,你的人生,可能會和現在不一樣。
.
講起入大學,係我教學生涯中,其中一個我覺得最難答既問題係:「啊Sir,點解我要入大學?」 坦白講,我一直被這個問題考起。但作為一個教書佬,我知道我冇理由唔去思考呢個問題,因為如果連我都冇答案,我點樣說服同學和我一起去衝?
.
當然,我唔會講「讀大學,係為左將來。」這些冇人信的話。那麼,支持你繼續努力考dse入大學的理由又是什麼呢?我現在嘗試給你一個新的角度,看看你是否認同:
❛入大學,就是為了擺脫不如意的中學生活。給自己一個機會,讓那個討厭的自己,在新環境徹底重生。❜
入到大學,你會完全處於一個新的環境。沒有人知道以前的那個你有幾宅、幾摺、幾頹。大學雖然都係chur,但沒有dse,沒有past paper,沒有補習筆記,沒有校規,沒有訓導老師,沒有規定15度一定要著老土校樓,終於可以名正言順染髮、化妝、set頭。大學是全新的社交圈子,看不見你討厭的人,那些曾經不喜歡你的老師,那些令人反胃的嘴臉,都不會再出現,學校沒有欄杆,可以自出自入。在大學校園,你擁抱的是自由:一個中學生無法擁抱的自由,這就是你三年dse努力的最佳回報。
.
OK,當然你可以說,讀IVE、HD、asso也很自由,但你知道這種自由是不一樣的。你不但需要自由,而且更需要一種身份的提升。你先不要計較究竟讀完大學有冇工做,那是5年後的事。最起碼,你知道自己不再是中學生,不再是以前的那個自己,你已經升左呢。
.
假如你因為懶,衝唔起狀態,入唔到大學,你可能要repeat,意味著,你還是要維持dse這個無間地獄生涯多一年。Well, It sucks. 同學,青春很寶貴,人生根本不值得永遠和dse搏鬥,不可能永遠和考評局搏鬥,不可能永遠都cake住係公開試呢個無間地獄。
.
所以你要跑。
.
起勢跑,是因為不想停留。跑是因為恐懼。跑是因為沒有更好的選擇。你不是因為鍾意讀書才入大學,你入大學是因為你不想永遠是一個中學生,不想永遠和past paper一起,不想再把去日本旅行的錢拿去上補習班。
.
所以你要盡一切努力,end左呢場比賽,end左呢個唔如意的中學生涯,然後給自己一個華麗轉身的機會。每個人的一生,大概只有30000天,dse多花一天也嫌太多。你只需要堅持多最後100日,只是100日。咬緊牙關,把自己的狀態衝出來。
.
今天的努力,是為了爭取明天的自由。呢個世界,有能力的人,才有選擇權。也許,這是dse教曉你的一個人生道理。
.
新年快樂。Good luck ,my friend !
.
#分享給你最好的朋友
#tag你的好朋友幫他們打打氣
#henrysir
#新年新希望
#告別2016的那個自己
#dse
#dse2017
#2017dse
#一個入大學的理由
不喜歡 ive 在 墨小鯊 LAZY SHARK Youtube 的最讚貼文
心理鯊來了?|Brian Cha啲廣告好煩?為何我們會討厭別人?或許我們只是在討厭自己的陰暗面...?|墨小鯊 LAZY SHARK #投射心理 #心理學小知識 #佛洛伊德
這次來分享一下討厭的心理
為什麼我們討厭一個人? 一個廣告?
這是我很喜歡的經典心理學派
Psychoanalysis 佛洛伊德
很多時我們用不同的心理防禦機制
Self-Defense Mechanism
來逃避自身的過去, 陰影, 負能量等等...
雖然潛意識這回事 既看不到又摸不著
科學又暫時無法證實真有這個東西存在
但我相信人類的心理, 思考模式,
大腦仍有很多未被發掘的地方
你相信潛意識存在嗎?
By the way, 我認同不喜歡看的可以不要看的
唔鍾意又要睇真係諗唔明 (笑
兩樣野, 一係努力skip廣告或者
付費 YouTube 的無廣告計劃吧 XD
- - - ღ - - - ღ - - - ღ - - - ღ - - - ღ - - -
【過三爆四|一對一線上輔導】
▸ https://forms.gle/zDQSMhvMPgoUPFen9
【預約免費理財需要分析|投資理財交流群組】
▸ https://forms.gle/LhnSAYi6j8pmg4wVA
=== 本集傳送門 ===
// ღ // ღ // ღ //
==== 更多墨小鯊 LAZY SHARK ===
大學鯊系列
▸ https://reurl.cc/9XAeQx
副學鯊系列
▸ https://reurl.cc/OqaZeg
心理鯊系列
▸ https://reurl.cc/VXZAqb
電影鯊系列
▸ https://reurl.cc/8nAEOd
日常鯊系列
▸ https://reurl.cc/v1bY41
// ღ // ღ // ღ //
=== 金主歡迎 ===
▸ https://streamlabs.com/tsukishima_hitomi
▸ https://payme.hsbc/mozishark
// ღ // ღ // ღ //
=== 社交平台 ===
Instagram ▸ https://www.instagram.com/moziii_5/
Facebook ▸ https://www.facebook.com/ozishark
// ღ // ღ // ღ //
=== 本集內容 ===
#BrianCha #車志健 #討厭別人
#陰暗面 #潛意識 #精神分析學
#投射心理 #projection #freud
#selfdefensemechanism
#人形頹廢鯊魚 #墨小鯊
#gpa爆4 #心理學 #社科
#哲學 #文學院 #社會學
#bytheway #唔鍾意咪quit
- - - ღ - - - ღ - - - ღ - - - ღ - - - ღ - - -
不喜歡 ive 在 飲食男女 Youtube 的最佳貼文
蟬唱不斷,斥訴着深水埗鬧市的翳悶;蟲鳴不止,嗟嘆怎麼仍未爬離車水馬龍的大埔道。
颼颼啾啾,忽而一陣涼意撫慰一身風塵汗雨。冷風源自右邊的小店。然而,小店並非如風般清新,只見門外攤放着鋪了薄薄塵土的杯碟﹑電插座﹑行李箱等各種風馬牛不相干的雜貨。舉目掃視,店內擺設密密麻麻,未來得及看清貨物,雙目就被上方一道赤熱刺中,瞇眼一瞥,原來是暉光灑落在殘紅的招牌上,招致反光,勉強睜開眼睛,「聯盈公司夜冷」數隻燦黃大字映入眼簾。
啊,原來是夜冷店。
往事一如輕煙
涼風又至之時,一名目測年約五十男人亦步至門外,身穿棗紅恤衫的他,與紅招牌相當搭調。只見他叼着一根香煙,點燃起煙草。縷縷輕煙揚起,收起老煙槍的淡然,他漾出一抹頗傻氣的笑容,介紹着自己是店主,人稱小明。呼出一口煙,他口沫滔滔地介紹着這間與他相好四十載的店子。
「夜冷」一詞,其實從葡萄牙文「Leilao」繙譯過來,後來傳到廈門、汕頭有所變異,輾轉傳到廣州,方才開始叫「夜冷」。小明搔了搔頭:「我唔識英文,總之我哋叫拍賣行做『冷行』,拍到嘢就叫『出冷』。」夜冷店嘛,當然是賣舊貨,真正的夜冷貨,正是由拍賣得來,而非私人買賣。每逢有店鋪﹑公司倒閉或住家欠租遭收樓,該址的物品一律由法庭執達吏查封,或者經會計師樓﹑清盤人﹑破產管理處處理。譬如說某月一號封鋪;七號就會通知夜冷老闆前來看貨估價,假貨、破貨一律不打價;八號早上十一時到拍賣行舉手拍賣,價高者得。投得者分配到數天時間到店裏把認為有用的貨物搬走,再安置於夜冷店裏出售。
這是一家老夜冷,由小明父親開辦,莫問年月,只記得小學畢業,十二、三歲就於店裏幫忙,後來爸爸年紀漸老退休,由他正式接手。回想起二十來歲那個年代,沒有一百都有幾十人做夜冷,因為賺錢多,買一百元的貨賺一百元﹑甚至幾百元。例如投得店鋪後,他們會四處貼上大字報,着街坊到現場拍賣。原因是當時執法沒那麼嚴謹,他們就利用法律漏洞,省下高昂的搬運費。只是,時移世易,現時實在的只可搬,不能賣,加上搬運費幾倍增,目前買一百元貨物,只賺到十五元。數數手指,由他父親那年代經營至今的夜冷店,不出兩間。而今天真正的夜冷店,也只餘數間而已。現時有很多大大小小的夜冷店,都只是掛羊頭,賣狗肉,他調侃:「好多自稱夜冷店,但其實喺內地買新貨返嚟賣,同日本城有乜分別?」
不知何時,煙已快燒盡,他吸一口,又言:「呢一行,愈嚟愈式微。」說起往事,他臉上帶點蒼涼。呼出白煙,開始理解他何故抽煙,輕輕的,如舊事。現實,又豈能如煙。
心細一如渺塵
丟掉殘煙,小明率先步進店內。繞視一周,小店呈長方形,前作買賣,後為辦公,確實是老派。貨架上的夜冷貨林林總總,最接近門口的,是衣物胸圍,排放得井然有序;刀叉碗碟﹑罐頭汽水則放在箱子裏分好類。來到中間的貨架,則放滿了花瓶﹑木製家具﹑電器﹑擺設,較昂貴的已用膠紙封好,天花上掛了數台正在轉動的電風扇。店之深處,則於高處擺放着各類名酒﹑海味藥材;金銀珠寶如珠寶店般用玻璃飾櫃放好,附近都有員工看守。這裏啊,似乎說得出的,都能找得到。對小明而言,做夜冷店最考功夫,就是第七日看貨估價的程序:「乜都靠經驗,我十幾歲做起,冇乜瞞得過我雙眼。」何止眼,要耳﹑口﹑鼻多管齊下。
第一,眼見。例如他看雪櫃,雪櫃型號他一看就大概知道價錢,值錢又新淨的才打價;鋼具,要看是不鏽鋼還是不鏽鐵,價錢相差幾倍,對他而言,九成用肉眼可分辨是鋼是鐵。他回想起自己早些年買過一間藥房,竟然把鮑魚放在門口,他冷笑:「直覺話我知,假嘅,鮑魚要放後面玻璃樽嘛,呢啲唔打價!」看習慣了,經驗令他雙目銳利。
第二,鼻嗅。有些木具,他會用嗅覺,如花梨木有花梨木的香味;酸枝又有它的味道,外表再像真也騙不了他。
第三,手觸。可以的話,要用手去摸東西,例如花瓶,並不是看到花瓶底,寫着「乾隆製造」就一定值錢。一摸下去,他就感覺到花紋是畫出來還是印上去:「睇吓花紋係咪粗身,如果滑嘟嘟,多數電腦印。」。
第四,耳聞。如近期聽到哪裏有店鋪倒閉,大多數傳媒都會公佈,所以要常看報紙,如果不聽不聞,哪有競投的機會?
最重要是心澄。倘若心裏不在乎,不用心細想,則甚麼都不成。小明倏地胸膛一挺,坦言自己除了勤力兩字外,再沒有甚麼有膽去認叻,不論大與小的生意,他都一定去看,因為這是他的工作及責任。對於自己的弱點,他亦不畏懼:「而家規定拆一間酒樓都需要牌,我雖然唔識英文,但足足上咗三個月堂,我小學畢業咋,但呢個IVE證書嚟㗎!睇吓自己有冇心做啫。」收起指着證書的指頭之際,他瞄一瞄手錶,將近十時。
苦澀如水滿肚
陣陣的撻車聲震耳欲聾,數名壯丁包括小明把尼龍袋﹑紙箱﹑板車等架生放到車尾箱後,就爬入如火爐般的車廂內開車出發。小明邊扭着軚盤邊道:「我哋而家去一間豪宅,我早兩日投咗返嚟,而家就去執嘢啦。」或許夜冷佬真的一肚苦水,一路上,他連綿地分享逸事。
原來他最怕的事有三,第一是狗。經常到處去,以為香港沒有甚麼地方難得到小明,怎料,原來他還有一個死敵——「丈量約」。新界好些村屋沒有街名門號,只有「丈量約幾段」,這令小明頭痛非常:「對住呢三隻字我真係投降,搵親呢啲村屋,都總有隻狗走出嚟汪汪吠我,我而家真係好驚狗!」第二是蚤,做夜冷一行,經常會遇到一些髒得很的店鋪,尤其食肆。有一次,他要看一家倒閉了約半年的酒樓,剛好廚房爆水管,踏上地毯的一瞬,蚤子就跳到腳上,多到不行,但他仍硬着頭皮工作,直至估價完成。甫離開酒樓,小明就把褲子脫了,他猶有餘悸:「件衫都除埋,剩低條底褲,係咁撥蚤,公園啲阿婆以為我係儍㗎!」
回過神來,原來車子已停泊好,他抹一把汗,整理好衣衫,準備迎接他第三件最怕之事,就是眼前的保安。「做我哋呢一行,經常要求人,你又唔係租客,點解要將就你?」語畢,只見他霎眼間換上一臉燦笑,拿出身份證向保安問好,頻頻點頭。辦妥手續後,他又接着低喃:「嘈多兩嘈,電梯都鎖埋你,搬樓梯啦!所以千祈唔好嘈交,以和為貴。」只是,有時候自己不得罪人家,不見得運輸工人會收斂,當「磨心」的小明,確是有苦自己知。踏進電梯,「嘟嘟」的關門聲為其掩飾了一聲低嘆。
屢勝不如一敗
偌大的豪宅只餘拉膠紙的聲音迴盪着,經歷了約四至五小時的包裹及封箱,屋內只餘下三分一的物品,以及十數箱封妥的大紙皮箱。整件恤衫被汗水沾染着的小明,正在廚房察看雪櫃。看貨時已知雪櫃是高檔貨,但執屋當天還要試試它是否正常運作,畢竟運送一台雪櫃的開支不少。故一到埗要先插電,待收拾所有東西後,它仍然保持製冷,才可搬走。但見他一堂愁眉,就知道事情似乎不順利,他苦笑:「唔凍㗎!佢值成萬幾蚊,咁就冇咗啦。」
意志並沒有消沉太久,畢竟,於他而言只是小事一樁。走出客廳,小明拿起飾櫃裏幾座金牛﹑金豬,笑言這裏只有一座是真金,故根本沒有打價。對金的真偽,他可是特別敏感,因為他以前曾經錯估一座金觀音,虧損了一大筆錢;又曾經花數十萬買了一批黑膠唱片,結果全都不能播放。種種挫折令他沮喪,當時父親﹑兄長並沒有責難,一份內疚感更逼使他成長,造就了今天的一雙金睛火眼。把金器包好,小明示意搬運師傅先把東西搬上車。
拜金不如講心
通常貨物要分兩程車運送到店裏,小明目送第一車的貨物出發後,又乘電梯回到豪宅內。此時細心一看,屋內其實佈滿生活痕迹,一家四口的照片;主人房內,仍放滿了女主人用剩的護膚品;書房裏,盡是男主人的玩具珍藏;小孩房裏,一雙又一雙的小鞋,記錄了孩子的成長。如今,卻蒙上了薄薄的灰塵。有人不喜歡夜冷佬,大概是這緣故,說不上是「發死人財」,但卻踐踏着人家的倒楣。
小明吹吹盒子上的餘灰,一臉心安理得。「我爸爸走嘅時候,一班仔女陪住佢。我呢?活到五十歲,除咗探我爸爸之外,我冇進出過醫院。」他徐徐道出,眸子裏,映照着別人的全家福。舊物扔掉了,不代表對人家的尊重,也不代表能為對方帶來祝福;反倒,把他們於美好時光所擁有的東西保留下來,也算是留下了一點緣分、一絲情意。
小明算是百無禁忌,只有一個原則,就是賺錢沒有必要賺到盡。原來,有些貨品,他會原價出售,甚至店裏會有部分屬於新貨,如小鬧鐘,賣十元一個,還倒貼一顆電池;老花眼鏡亦然:「有啲老伯伯,幾乎每日唔見一副眼鏡,有個伯伯隔日就買一副,畢竟是深水埗舊區,當回贈街坊。」也不是一身銅臭,對他而言,有價值的東西不一定很昂貴,正如他為了喜愛的鑽石牌鐘,可以走三十層樓,逐個單位搜索;又如早年他拿了攪盤電話回店裏,僅售二百元。某東西總有某人喜歡,有歷史的東西,或許來得更有價值。
最後一個紙箱置於貨車廂內。小明抽抽衣襟,試圖撇乾汗珠。緩步踏至車前,一臉倦容的他打開車門,吐出一句:「我做到六十就唔會做,都唔會畀我下一代做。」畢竟,做夜冷這一行,倘若明天沒有店倒閉,也就沒飯開;縱使生意不絕,誰又欲見兒女捱苦?
車子於路上疾駛,赤日早去,夕陽已至。問他日退下來如何度日,他驀然一笑。
哈,還不是想念舊相好?
聯盈公司夜冷
地址:深水埗大埔道244號
電話:2778 6539
營業時間:不定
===================================
立即Subscribe我哋YouTube頻道:http://bit.ly/2Mc1aZA (飲食男女)
新店食評,名家食譜,一App睇晒!
立即免費下載飲食男女App: http://onelink.to/etwapp
《飲食男女》Facebook:http://www.facebook.com/eatandtravel
飲食男女網站:http://etw.hk
Follow我哋Instagram,睇更多靚片靚相:http://bit.ly/2J4wWlC (@eat_travel_weekly)