隔都(Ghetto),由上千個隔都警察和當地人組成的委員會共同管理。隔都警察會逐家逐戶拍門找尋躲藏者,若沒有人應門,他們有權破門入屋搜索確認,在地板底下、鋼琴裡面、牆壁之間探聽氣息,亦會趁此機會搜掠財物。這種戶部工作非常重要,因為沒有登記就沒有清單。軍官會審問鄰居,要求對方如實稟報另一戶人的家庭狀況,然後比對口供懲罰所有隱瞞的人。在人手短缺的情況,可交由當地區長負責,在「唯你是問」的壓力下,很多都選擇了和盤托出,因為他們只想過回正常生活,不想惹上麻煩。
由於隔區與外界隔絕,從區外運入物資是禁止的,委員會只能透過隔都警察取得生活所需。糧食價格被控制,他們只得不斷上貢財富來餬口,洗得七七八八時,連薯仔皮的價格也被炒起。另一邊廂委員會的成員可獲得相對優厚的特供待遇,這種權貴階級形成亦是令到他們幫外人對付自己人的主因。
為了改善生活條件,不少當地人投奔做隔都警察。他們都無法抵抗一個終極誘惑:自由。對方應許他們自由,有特權短暫離開隔區,並保證只要等這一切都過去,就會授予他們一張外遊的通行證。全部人都信以為真,以為自己被視為一伙,愈來愈代入角色,把自己人迫害得興起,而不知道,等這一切都過去之後,剩下就只有同命一途。他們紛紛帶着羞辱含恨而終。
剝奪意志,就能剝奪抵抗,所有事情都不能一步到位,需要一個逐步蠶食的過程,培訓當地人的紀律性,教導他們識得合作,以及對反抗者格殺必論,這樣才可把反抗的機率降至最低,亦減輕了管治成本。那些跟隔都警察打交道的委員們本應負上更大的責任,但事過境遷之後,活口的通常都以受害者身份保護自己,逃避了一切追究的責任,亦會官官相衛地壓制所有怪責受害者的指控。
Ghetto在意第緒語的本義解封閉,也被假借為「貧民窟」一義,因為被社會排擠的貧民和有色人種都會遷入隔都求存,香港稱之為「三不管的地區」。隔都在政府實施隔離政策之前就已經存在了,長年累月的群集生活孕育出獨有文化,例如是芝加哥和底特律的黑人文化。諷刺地,Ghetto本來的意義是指受壓迫排擠的人能夠在裡面享有出面享受不到的寶貴自由,後來卻反被用來作為失去自由的象徵,甚至被用來描述成「社會麻煩」。政權一邊設立Ghetto安置官員眼中的麻煩製造者/低端人口,一邊卻以消滅Ghetto為己任,這種千百年來未能解決的內在矛盾,間接釀成種族滅絕的發生。
清洗和大清洗,只有一字之差。
作者
#圖為華沙隔都果欄
底特律 貧民 在 車志健 Brian Cha Facebook 的最讚貼文
#世界第一銷售員... 創下 4 項世界紀錄,被譽為全球最偉大銷售員
做銷售可以做到世界第一,呢個傳奇人物就係 Joe Girard...
👉「我曾經係一日入面賣出 18 架車!」
呢個數字有幾誇張?現時嘅汽車銷售員如果每天可以賣到 1 架車,即係每月成交大約 20 單交易,就已經係行內嘅「頂尖銷售員」。「1 日入面賣 18 架車」,呢個傳奇紀錄到依家都未有人能夠打破。
做銷售都可以做到名垂千史,佢甚至係歷史上唯一一個能夠躋身「汽車名人堂」,同福特汽車創辦人 Henry Ford、本田汽車創辦人 Soichiro Honda、法拉利創辦人Enzo Ferrari 並列嘅「汽車銷售員」!
睇到呢度你可能都會好奇,佢究竟係用咩方法同技巧做到咁輝煌嘅銷售成績?佢出身於底特律市東區嘅貧民窟,細個甚至有「漏口」(口吃)嘅毛病。做過擦鞋童、送報生、洗碗工、送貨員等等各式各樣嘅工作,冇良好嘅家世、高學歷、口才、上流社會的人脈,並唔係你以為嘅「典型成功人士」背景。
佢會開始做銷售,係因為 35 歲果年比人呃、投資失利,走投無路下偶然入行開始賣車。係之後嘅 15 年入面,就算遇到好多跳槽、升遷的機會,佢都堅持做一個「銷售員」。並唔係因為佢唔在乎頭銜,而係佢更在乎自己賺到幾多「錢」。
👉「頭銜一點都不重要,因為我的頭銜就叫 ”MONEY“!」
佢享受每一次成交所帶來嘅成就感同收入,甚至覺得每多一次成交,都好似升左一次職咁。
係佢 49 歲退休前果年,如果你想同呢個世界上最偉大嘅汽車銷售員買車,你就要排隊預約、等返一頭半個月先可以見到佢。
呢個就係 Top Sales 嘅境界!
#joegirard #topsales #sales #blackfriday #briancha #motivation #bcm
底特律 貧民 在 百工裡的人類學家 Facebook 的最讚貼文
都市化常常被認為是現代化一種樣貌,而人口往高度集中的都市移動則成為我們當代生活的一種地景。不過,都市化的過程中,是不是空間上將族群隔離的邊界進一步具體落實,甚至最後形成我們現在口中的「天龍國」或「貧民窟」呢?越是都市化的過程,人們也就越依賴都市中的工作機會來維生,因此,空間與職業的連動關係就成為都市以族群劃分邊界的基礎架構。
-----------------
5月25日,非裔美國人喬治.佛洛伊德(George Perry Floyd)被明尼亞波利斯(Minneapolis)白人警察跪壓至死,引發全美反種族歧視的遍地烽火。
雖然美國1865年已廢除奴隸制度,但一個半世紀以來,「黑白對立」仍未見消弭。黑人被排擠的情形在都市規劃上尤其明顯,曾旅居美國的人一定聽過「這邊是黑人區要小心」等提醒。但究竟是什麼樣的都市脈絡,讓黑人長久被白人社會隔離,只好自成一區呢?
美國土地使用分區的歧視本質
美國的土地使用分區(zoning)就是現在內城區貧窮、黑人聚集的禍源之一。起初,zoning是用於保護住宅區不被工業區擴張影響,1908年許多州政府、美國最高法院都表示支持此制度,導致越來越多地方政府用分區手段進行種族隔離。即使1917年最高法院已表示種族分區(racial zoning)不合法,各地方政府仍想方設法以創意、更巧妙的手段來排擠特定族群。
1960年代家庭型態改變,非傳統核心家庭(單親家庭、同志家庭、領養家庭、大家族等)紛紛湧現,尤其大家族(extended family)為非裔美國人最常見的家庭型態。許多社區不希望與這些非傳統家庭為鄰,遊說地方政府不要興建黑人需要的住宅型態,最終竟然還獲得最高法院的認可。
1980年代,為了解決都市蔓延(urban sprawl)的問題,出現了都市成長管理(growth management)的政策,由政府嚴格控管建築規範、土地使用分區,但此政策更將黑人集中在市中心的窮社區或破舊郊區。從百分比越高表示隔離程度越嚴重的「隔離指數」(index of dissimilarity)來看,1860年波士頓、紐約、費城、舊金山等大城市的隔離指數平均是45.7%,但到了1910年,北方城市幾乎到達60%,1970年全美的隔離指數更高達79%。直到2010年,最近一次調查都還維持60%的高比例,底特律甚至將近80%。這表示種族空間隔離的情況沒有減緩。而且有說法認為,這根本是白人刻意製造的。
即使到了近代,美國依然保有種族分區的精神,雖已沒有過去嚴重,但仍然存在。舉例來說,許多政府會將垃圾掩埋場、毒品勒戒所、監獄設在黑人區,剝奪黑人區的幼童和老人照護,並在高級郊區禁止黑人最常從事的美容理髮等行業,而只允許金融、會計、保險等中產階級以上的專業人士聚集。這些土地使用的規劃都使得黑人生存更不容易。
(以上引用自網頁原文)
https://opinion.cw.com.tw/blog/profile/445/article/9561