【女人,何苦為難女人?】
到達澳洲第四日啦,
由細到大習慣五光十色繁榮大都市嘅我
仲未習慣到所謂嘅市中心其實係幾個領展商場集中地
呢幾日最重要嘅事就係去超市入貨同煮飯
(地獄廚房圖已經upload咗去ig:@hkgirlfriend)
由於太悶嘅關係,我好想快啲搵到工
所以就向啲比較容易嘅地方入手,
例如珍珠奶茶店,亞洲人開嘅小店,香港茶餐廳等
我覺得呢啲專做亞洲人生意嘅,請番亞洲人都比較易
事實上裡面都有好多亞洲年輕人喺到打工
而我哋兩個女仔一齊去交CV都有一種感覺:
就係中國同香港女人都係洪欣,都係西口西面西態度!
我地呢兩日叩門去求職,
如果遇到亞洲男員工都會得到「正常」嘅禮貌對待
一旦係中國/香港女員工聽到我哋求職
都會馬上變洪欣!!!!
所以每次我都感覺好差
你以為他鄉遇故知咩?唔會㗎!!
你以為人在異地本是同根生咩?唔會㗎!!
我唔明白點解你自己都係亞洲人,你自己睇唔起亞洲人?
定係同性相拒?女人就係原罪?
而同時間我租屋個房東係一對中國情侶
男嘅都會維持到基本禮貌,客客氣氣
而女嘅就由day1就係洪欣,西口西面
同一屋簷下但我哋好似食玻璃大,透明人一樣
所以令我更加更加覺得中國/香港嘅女人真係特別西!
我始終覺得女人何苦為難女人?
我唔係期待你要對我殷勤,或者要同你做朋友
但禮貌嘅野係基本禮儀好無?
人在異地,唔洗你互相幫助,但唔可以互相尊重?
不過我會非常謹慎地提醒自己
雖然呢兩日已經令我好討厭呢堆中國/香港女人
但我都唔可以變成佢哋,唔可以加入呢個惡性循環
我唔可以成為人哋眼中嘅洪欣
好啦話時話,伯斯有無好玩好食嘢推薦下?
/
IG:@hkgirlfriend
澳洲伯斯租屋 在 Belle 莊蕙如 Facebook 的最佳貼文
與我在澳洲伯斯的房東Lisa再次相見,勾起好多回憶
還記得剛到澳洲租屋處時,她人在國外旅遊,留下一把鑰匙和一張字條,字條內寫著居住的注意事項網路密碼等等,同時還註明歡迎我幫忙清冰箱(好大器!)。居住在那的期間,她幾乎天天烹煮美食與我分享,我也和她分享著每天街頭擺攤發生的新鮮事,兩個人常常有聊不完的天。
即便我離開伯斯後,仍不時和她保持聯絡,關心彼此的生活,我旅途中傷心難過時,與其他街頭藝人有紛爭,在街上遇到醉漢、流浪漢、有躁鬱症的人威脅恐嚇我,我都會跟她訴苦,從中獲得許多溫暖。
即便我們一個在澳洲一個在台灣,各自有了家庭,鮮少聯繫,見面仍一見如故,霹哩啪啦聊不停。
旅行中會遇到形形色色的人,有些人會成為過客,有些人的緣分則延續。
澳洲伯斯租屋 在 Venus暖暖帶你走世界 Facebook 的精選貼文
來自- 那 遙遠的家鄉。
在墨爾本的青年旅社裡住了一個星期,還在適應著澳洲南部的天氣和生活,氣溫大部分時候是冰涼的,夜晚裡的呼吸會冒煙,鼻子的皮膚有點凍著的疼。冬天的尾巴呀。
這裡近半的是法國人,整個旅社,大概有四成都是久住的背包客,短至幾周、長至幾個月。這讓我回想起五年前第一次來澳洲時,就在伯斯青年旅舍住了三個多月。比一般租屋貴了些,但是有永不結束的故事可以聽和分享,這些比多付的那些錢,有價值多了。再說,太多藝術家和瘋狂背包客的派對了。
認識了幾個也是華裔臉孔的背包客。除了一個韓國男生外,另外兩個女孩子,是來自那- 同根的家鄉。一個跟我年紀差不多的她,父母來自台灣,但她從小在紐約長大,中文不甚懂,除了血緣外,她是個道地美國骨子的人。而另一個,嬌小柔氣又花樣的19歲,父母來自台灣- 16歲的未成年小父母,她在四個月大時就被瑞典夫妻領養去了,除了血緣外,舉手頭足都是個十足的瑞典姑娘。她買了個小電子鋼琴,每天晚上和我們坐在大廳,又是唱歌又是大笑,這種感覺很特別- 像是遙遠的姊妹。
有些的不捨。
不知道是為- 失去兒女們的台灣不捨,還是為這些失去台灣的兒女們不捨。
當那家鄉開始變得遙遠,當我們都一個一個長大,選擇離開或是被迫離開,
你知道- 那曾經是個家鄉。在這個世代或者父母的世代。
而當我們獨立了,我們又自己創造- 另個家鄉。
另個家鄉,離家鄉非常遙遠的- 地方。