วันนี้ผมขอนำเอามุมมองและความคิดเห็นของผู้กำกับภาพยนตร์โฆษณาชื่อดังท่านหนึ่งมานำเสนอครับ ไมเคิล วอร์ หรือพี่ไมค์ที่พวกเราเรียกขานเป็นชาวต่างชาติที่มาทำงานในเมืองไทยเรามานานโขครับ พี่ไมค์ฟังภาษาไทยได้และก็พูดได้บ้างด้วยครับ มาลองดูโฆษณาตัวหนึ่งที่โดดเด่นเมื่อสามสิบปีที่แล้วครับผม
https://www.facebook.com/1462062570754363/videos/1564158777211408/
นี่เป็นหนังที่เก่าที่สุดที่ผมหาเจอจากช่วงแรกๆที่มาอยู่ประเทศไทย(พ.ศ. 2527/ค.ศ.1984) มันดูดีกว่านี้มากตอนถ่ายเสร็จใหม่ๆ แต่เวอร์ชั่นนี้เหมือนถูกก็อปปี้มาหลายรอบจากวิดิโอเทปเก่า มันเลยดูไม่ค่อยชัด แต่ผมคิดว่าสิ่งที่โดดเด่นออกมาคือความเรียบง่าย
ไอเดียที่เรียบง่ายมากๆ สามารถเล่าทุกอย่างที่จำเป็นต้องเล่า ผมรู้สึกว่าทุกวันนี้เรามีปัญหากับความเรียบง่าย เรากลัวมัน ยิ่งได้พูดมากเท่าไหร่ใน 30 วินาทียิ่งดี ความเรียบง่ายไม่เคยพอ ทั้งที่จริงๆแล้ว มันเพียงพอ
เราถ่ายหนังเรื่องนี้ที่ถนนสีลม นอกสุสานคริสต์เก่า (ตอนกลางคืน!) โดยใช้สปอตไลต์พลังงานสูงตัวเดียวแทนที่พระอาทิตย์ ในตอนจบที่เงาเปลี่ยนทิศไปอีกฝั่ง เราใช้สปอตไลต์ 2 อัน เท่านั้นเอง
เราใช้ฟิล์ม 35 มม. และเรากรอเทปกลับมาดูไม่ได้ ดังนั้นในยุคนั้นคุณจำเป็นต้องเชื่อสายตาตัวเองมากๆ อย่าลืมว่าตอนนั้นยังไม่มีมือถือ ไม่มีคอมพิวเตอร์ และสตีฟ จ๊อบส์ยังเรียนมัธยมปลายอยู่เลย
เอ็ฟเฟ็กต์เดียวที่เราใช้คือช่องความคิดที่ผู้ชายจินตนาการว่าเขาอยู่ในน้ำตก ฉากนั้นถ่ายในวันต่อมาที่น้ำตกสาริกาที่นครนายก สองรูปนั้นถูกนำมารวมกันโดยเครื่องมือปิศาจเก่าๆจากแล็บฟิล์มที่ชื่ออ็อปติคอล ปริ๊นเตอร์ ถ้าเจ้าปิศาจไม่ชอบคุณ มันจะกินหนังของคุณเข้าไป
ยุคนั้นเป็นยุคของเพลงจิงเกิ้ลด้วย มีนักดนตรีไทยหลายคนในตอนนั้นที่เขียนจิงเกิ้ลได้เก่งมากๆ
หนังเรื่องนี้ค่อนข้างดังทีเดียว ขอบอกด้วยว่าตอนนั้นเกือบทุกคนที่ทำหนังเรื่องนี้อายุไม่เกิน 30 เราสนุกกับการพัฒนาไอเดีย สนุกกับการทำหนัง และผู้คนก็สนุกกับการดูหนังเรื่องนี้
ถ้าคุณพลาดเพราะว่าเกิดไม่ทันหนังเรื่องนี้ล่ะก็ ลองดูครับ
This is the oldest film I can find from my early days in Thailand. It looked a lot better when it was new, but this version looks like it's been copied from a copy of a copy of an old video tape, so it looks a bit rough.
But what still stands out for me is its simplicity. It really is a very simple idea that manages to say everything that needs to be said. I feel that these days we have a problem with simplicity. We are scared of it.It's like the more you can say in 30 seconds the better. Simplicity is never enough. But it usually is.
We shot the film on Silom Road just outside the old Christian Cemetery (at night!) using just one powerful spotlight to create the look of the sun. At the end when the shadow changes from one side to the other, we used two spotlights. That's it.
We used 35mm film and there was no video playback, so you really had to trust your eyes in those days. Remember, there were no handphones, no computers and Steve Jobs was still in high school.
The only effect in the film was the 'bubble' of the guy's imagination when he's in the waterfall. This scene was shot the next day on location at Sarika Waterfall in Nakhon Nayok. Both images were then combined in an old monster machine at the film laboratory called an Optical Printer. If the monster didn't like you, it would eat your film.
These were also the days of the 'jingle'. There were a number of Thai musicians at the time who were exceptionally good at writing jingles.
This one became quite famous. It's also worth pointing out that just about everyone involved in the making of this commercial was under 30 years old at the time. We enjoyed developing the idea, we enjoyed making the film and people enjoyed watching it.
So if you missed out because you weren't born yet, here it is:
#MichaelWarr #throwbackthursday #filmfactory
