#ONAIRREVIEW - Táo - Blue Tequila
Giữa lúc 2 chương trình Rap/HipHop đang được chú ý hơn bao giờ hết với hình ảnh chất ngầu, mạnh mẽ, Táo như một người lữ khách đi bên lề của mọi sự chú ý, mọi cuộc tranh luận. Anh là một thành viên của HipHop Việt, nhưng lại đồng thời đừng tách biệt với những người còn lại, với những trào lưu chung để trở về với những giá trị cũ, với melody và piano, violin.
Blue Tequila mở đầu bằng tiếng hát đầy da diết của Táo tương tự như bản nhạc xuất sắc của thập kỷ 2010s 2 5. Cách Táo kể câu chuyện của mình vẫn dễ hiểu như thế, chỉ vài nét mà phác họa nên cả một câu chuyện, nhưng không hề hời hợt hay đơn điệu bởi ở đây, Táo hát quá cảm xúc. Táo hát như một vocalist thực sự, thậm chí hay hơn rất nhiều ca sĩ indie khác và hay hơn chính bản thân anh ở 2 5. Cái "hay" ở đây không hẳn là do bẩm sinh, do kĩ thuật mà cảm giác như là anh đang "sống" trong bài hát đó, anh dốc toàn bộ cảm xúc của bản thân, đặt trọn vẹn tinh thần và tâm hồn vào trong bản nhạc. Anh biến tất cả những câu hát đang đứng chênh vênh giữa ranh giới của tình cảm và sến như kiểu "Nhiều lần hợp tan nuối tiếc trong muộn màng/ Chỉ cần một ai xoá hết đi thời gian" hay những câu kể trúc trắc "Em ra ban công vô tình đi ngang quầy/ Hình như em đang say sau vài ly vang đầy" thành một mũi tên đâm thẳng vào tim người nghe.
Hỗ trợ hoàn hảo cho câu chuyện xúc động của Táo là những âm thanh tuyệt vời từ Astronormous. Anh dựng cho Blue Tequila một bầu không gian rất jazzy, urban bằng những tiếng piano, tiếng kèn sax rải rác xung quanh giọng ca của Táo nhưng vẫn giữ nguyên mạch cảm xúc, thậm chí nhân nó lên gấp 2 gấp 3 bằng đoạn solo violin đặt vào giữa bài. Nhưng ngay khi những âm thanh violin trở nên hơi over, anh ngay lập tức làm nó nhẹ đi, thay đổi nhịp điệu để nối với phân đoạn cuối Orange kiêm outro đầy tinh tế và văn minh.
Blue Tequila có nhiều khoảnh khắc rất đẹp mà khả năng viết của mình chẳng thể lột tả được hết. Mình tin rằng những nghệ sĩ làm nên một bài hát như thế này không chỉ có tài năng, mà cả tâm hồn, cảm xúc của họ cũng đã đặt trọn vẹn cả vào đây. Không cao siêu, rất gần gũi những cũng đồng thời quá đẹp đến mức không dám chạm vào, chỉ ngưỡng vọng từ xa, giống như chàng trai trong bài hát... chẳng biết rồi cuối cùng anh có dám nắm lấy niềm hạnh phúc trước mắt ấy hay không.
...
Bài viết của Nam Tran
同時也有10000部Youtube影片,追蹤數超過2,910的網紅コバにゃんチャンネル,也在其Youtube影片中提到,...
onairreview 在 Cổ Động Facebook 的最佳解答
#ONAIRREVIEW
Ở Đâu - Pixel Neko (ft. Trung Trần)
Một vấn đề khá lớn đối với các nghệ sĩ chơi pop/R&B xuất thân indie, đó là họ làm nhạc vẫn còn khá “tự phát”, thích gì làm nấy, học hỏi theo những gì đang thịnh hành trên thế giới nhưng lại xa lạ với đại chúng Việt Nam và rất ít những dấu ấn cá nhân trong từng lớp âm thanh. Tuy nhiên, năm 2019 vừa qua đã đánh dấu một bước ngoặt quan trọng của JMG Melancholy khi họ cho phát hành một EP với sự tham gia của Kim Chi Sun trong vai trò vocal, Charles Huỳnh sáng tác và JSDRMNS sản xuất với những âm thanh đậm đặc dấu ấn cá nhân của cả 3. Họ xây dựng nên cả một bầu không gian sang trọng, urban và rất đẹp đẽ, phối hợp được điểm mạnh của cả 3 người xuyên suốt từ đầu đến cuối EP mà vẫn giữ được một hook, một chorus tuyệt vời trong từng bài hát. Họ cho thấy rằng nếu có đủ khả năng và sự tập trung, không có một rào cản nào về tính chuyên nghiệp giữa indie và mainstream cả.
Rốt cuộc thì pop vẫn là dòng nhạc dành để phục vụ đại chúng, thế nên việc cân bằng giữa những thể nghiệm của bản thân lẫn những đặc điểm thu hút người nghe là rất cần thiết. Pixel Neko trong năm 2019 đã ghi dấu tên tuổi của anh với “Một đêm nữa thôi”, giới thiệu những âm thanh nghe vừa kì cục, vừa buồn cười nhưng đồng thời cũng bắt tai khủng khiếp. Rất đơn giản với một mạch từ đầu đến cuối, điểm xuyết vào giữa những tiếng synth vui tai, quan trọng là cách sử dụng vocal độc lạ có một không hai, Pixel Neko một lúc bắn rụng 2 mục tiêu: vừa có âm thanh cá nhân, vừa hợp tai đại chúng.
Tuy nhiên, phát hành 1 single đáng nhớ là một chuyện, khẳng định chính bản thân mình là một nghệ sĩ đáng nhớ lại là chuyện khác. Nhưng một khi đã có 1 EP, mọi chuyện lại trở nên sáng tỏ hơn rất nhiều. Chia sẻ về ca khúc mới "Ở Đâu", Pixel Neko cho biết: “Dòng nhạc Synth-Pop và Synthwave từ lâu đã là dòng nhạc mà mình muốn theo đuổi, nhưng cũng là một dòng nhạc khó làm và kén người nghe tại Việt Nam. Mình bắt đầu và được biết đến bởi dòng nhạc Lofi, rồi hiphop/trap với Cô Nàng Khác Người, nhưng đều chỉ dừng lại ở phần phối khí và viết lời đơn giản nhất. Phải đến sau khi Một Đêm Nữa Thôi, mình mới dám thật sự bứt lên, lao đầu vào thử nghiệm và học tập để đáp ứng được mong muốn làm ra thứ âm nhạc mà mình thích.” Chỉ với những dòng tâm sự này, Pixel Neko đã tự đứng tách mình ra với những người làm nhạc nghiệp dư tự phát khác khi sở có được mong muốn vươn tới một sự chuyên nghiệp trong âm nhạ.
Và Pixel Neko không nói vô căn cứ. “Ở Đâu” cho thấy một sự chỉn chu, sắc sảo cực kì ấn tượng như một nhà sản xuất lão luyện. Ta có thể không bàn đến vocal ở đây vì đó không phải là thế mạnh của Pixel Neko nhưng ở vai trò nhạc sĩ và nhà sản xuất, anh đều làm người yêu nhạc hài lòng. Ta nghe thấy những ảnh hưởng từ “After Hours” lẩn khuất đâu đó xuyên suốt cả bài, nhưng chúng chưa bao giờ vượt lên trên những thứ khác. Pixel Neko đủ sức áp đặt cá tính cá nhân lên rõ nét, trước hết là một phần sáng tác đơn giản nhưng đầy đủ từ hook đến nội dung. Mô tả một mối quan hệ thông qua mạng xã hội, sự lạnh lùng xa cách đan xen với nhiệt huyết bùng cháy bên trong, nhưng anh không khiến nó trở nên khó hiểu. Đưa toàn bộ những thứ muốn truyền tải vào verse và pre chorus, anh đặt toàn bộ trọng tâm vào đoạn chorus “Em đang ở đâu?” lặp đi lặp lại, vừa đảm nhiệm hook chính vừa đủ sức tóm gọn toàn bộ nội dung của bài.
Thứ hai, cách Pixel Neko xử lý vocal theo hướng đi “autotune” rất quen thuộc nhưng không hề bị chói tai hay gây nhàm chán là một điểm cộng. Anh luôn đặt giọng hát của mình ở quãng thoải mái, không một giây phút nào gồng mình để trở thành một vocalist. Đó có thể là một điểm trừ về lâu về dài, nhưng cho tới thời điểm hiện tại, Pixel Neko vẫn đủ sức biến hóa để khiến nó luôn mới mẻ. Đặc biệt, khi đặt vào concept “Ở đâu” với người ngoài hành tinh, vũ trụ, mạng internet,... tất cả những âm thanh “điện tử” kia đều hợp lý hoàn toàn.
Chúng ta không biết EP sắp tới của Pixel Neko có giữ vững được sự cân bằng giữa trào lưu đại chúng - cá tính bản thân như single “Ở Đâu” hay không, nhưng trước hết, tinh thần cầu tiến và tác phong chuyên nghiệp của một nghệ sĩ trẻ là cực kì đáng trân trọng. Mặc việc xử lý vocal như thế này có thể khiến Pixel Neko trở nên một màu, nhàm chán, nhưng ở thời điểm hiện tại, Pixel Neko là một trong những nghệ sĩ có bước phát triển tích cực và rõ ràng nhất. Từng bước trong hành trình âm nhạc của anh đều có sự tính toán kĩ lưỡng, đi tắt đón đầu trào lưu nhưng không quên những thứ làm nên tên tuổi của mình và những điều cần phải chứng minh với công chúng. “Ở Đâu” là khởi đầu cho những bước đi sắp tới của một nghệ sĩ chuyên nghiệp biết mình có gì và cần làm gì, và trọng tâm thì vẫn luôn đặt vào âm nhạc. Pixel Neko là một nghệ sĩ trẻ đáng theo dõi.
onairreview 在 Cổ Động Facebook 的最讚貼文
Ở Trọ - nỗ lực làm mới nhạc Trịnh nên được công nhận
Dù vấp phải nhiều ý kiến trái chiều, không thể phủ nhận rằng dự án Trịnh Contemporary do Hà Lê khởi xướng và thực hiện đã đạt được rất nhiều thành tựu trong việc làm mới nhạc Trịnh cũng như lan tỏa âm nhạc của vị nhạc sĩ tài hoa này tới thế hệ trẻ. “Ở Trọ” là điểm mốc quan trọng của Trịnh Contemporary để Hà Lê gói ghém những tham vọng của anh trong dự án này một cách đầy đủ và trọn vẹn nhất.
Chưa có một thống kê nào thực sự chính xác, nhưng có thể nói rằng âm nhạc của Trịnh Công Sơn phải cạnh tranh vị trí số 1 về việc được cover, cải biên nhiều nhất. Vậy mà bao nhiêu năm trôi qua, người yêu mến nhạc Trịnh vẫn chỉ chấp nhận 2 trường phái duy nhất: trường phái Khánh Ly và trường phái Hồng Nhung. Khánh Ly đã là người theo chân Trịnh Công Sơn ngay từ những ngày đầu tiên và thiết lập một trường phái cho riêng mình từ chính thời điểm đó. Vậy, chỉ có trường phái Hồng Nhung là một sự cải biên, làm mới duy nhất và cũng gần đây nhất được đông đảo công chúng chấp nhận. Nhưng từ đó đến nay cũng đã hơn 20 năm trôi qua rồi!
“Ở Trọ” thiếu một chút sự đồng bộ, nhưng sự đa dạng nó mang lại rất xuất sắc đủ để khỏa lấp điều đó. Chắc chắn “Ở Trọ” chưa phải là điểm kết thúc của Trịnh Contemporary dẫu cho Hà Lê đã cố gắng đưa vào đây nhiều nhất có thể những sáng tạo của anh. Tôi tin rằng anh chàng này còn ấp ủ nhiều ý định nữa và sự sáng tạo cũng sẽ không chỉ dừng lại ở những cách thể hiện như thế này. Nếu album đầu tiên đã tốt đến thế, hoàn toàn có thể đặt trọn vẹn niềm tin và hy vọng vào bất kì điều gì Hà Lê làm trong tương lai.
Đọc toàn bộ #ONAIRREVIEW album Ở Trọ tại 👉 https://bit.ly/OTroReview
#OTro #OT #TrinhContemporary #HaLe #SMEVN