Aladdin (2019) เข้าฉายแล้ววันนี้
ดิสนี่ย์ยังคง play safe มาก ๆ กับวัตถุดิบดั้งเดิมของตัวเอง ถึงแม้จะใช้ผู้กำกับที่แอบมีลูกบ้าพอสมควร เราคิดว่าการที่ดิสนีย์ดึง กาย ริชชี่ มากำกับอะลาดินคงไม่ได้หวังอะไรมากไปกว่าการมองหาผู้กำกับที่มีรสนิยมทำตัวละครตลกเกินเบอร์ได้ ซึ่งความช่างจ้อ non-stop ของจีนี่ก็ดูเหมาะสมกันดีกับวิล สมิธ ที่อยู่ในหนังของกาย ริชชี่ แล้วล่ะ โปรดักชั่นและการออกแบบเครื่องแต่งกายยังคงเป็นอะไรที่ไว้ใจทุนสร้างและความสามารถของดิสนี่ย์ได้เสมอ อันนี้เด่นชัดในหนังทุกเรื่อง ส่วนตัวเชียร์ให้เครื่องแต่งกายไปไกลถึงรางวัลออสการ์ด้วย นอกนั้นเนื้อหาบางส่วนก็ปรับปรุงให้เข้ากับค่านิยมสมัยใหม่ โดยเฉพาะบทของเจ้าหญิงจัสมิน ที่ดูเป็นหญิงสาวรอบรู้พึ่งพาตัวเองได้และสามารถเรียกร้องสถานะตัวเองให้ก้าวขึ้นเป็นผู้นำการปกครองถ้าหากสุลต่านเห็นสมควร แต่ที่ดีงามหน่อยคงต้องยกให้แคสต์หลักที่มีเชื้อสายอาหรับและเอเชียกลางกันหมดเลย (อะลาดินเป็นลูกครึ่งอียิปต์-แคนาดา, จัสมิน เชื้อสายแองโกล-อินเดียน, จาฟาร์ เป็นดัตช์-ตูนิเซียน, สุลต่านกับดาเลีย เป็นนักแสดงครึ่งอเมริกัน-อิหร่าน, และทหารองครักษ์ เชื้อสายเตอร์กิช-เยอรมัน)
.
'จัสมิน' (Naomi Scott) เป็นเจ้าหญิงที่ไม่มีโอกาสได้ออกไปเห็นโลกภายนอกวัง เธอแอบหลบหนีออกมาสำรวจตลาด แต่โชคร้ายที่ความน้ำใจงามหยิบขนมปังของพ่อค้าไปแจกเด็ก ทำให้เธอถูกพ่อค้าเรียกเก็บกำไลแทนเงิน โชคดีที่ 'อะลาดิน' (Mena Massoud) หัวขโมยจิตใจดีในตลาดช่วยเหลือออกมาได้ ทั้งคู่ชอบพอกันตั้งแต่เจอกันครั้งแรกโดยที่อะลาดินไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นถึงเจ้าหญิง แต่ในการเจอกันครั้งที่สองที่เขาแอบลักลอบเข้าวังเอาของไปคืนเธอ ทำให้เขาถูก 'จาฟาร์' (Marwan Kenzari) จับตัวเอาไว้ได้ โดยจาฟาร์ได้ยื่นข้อเสนอให้ขโมยตะเกียงวิเศษออกมาแลกกับทรัพย์สินเงินทองในการพิชิตใจเจ้าหญิงจัสมิน ซึ่งอะลาดินก็ตอบรับข้อเสนอดังกล่าว
.
เรามองว่าดิสนี่ย์ทำ Aladdin ฉบับ live-action ออกมาเพียงเพื่อต้องการหล่อเลี้ยงแบรนด์ตัวเองให้เข้ากับยุคสมัยและต่อยอดกับผู้ใหญ่ที่โตมากับแอนิเมชั่นดิสนี่ย์ยุค 90's ที่อาจจะเป็นวัยให้กำเนิดเด็กรุ่นใหม่มากกว่า เพราะถ้าเป็นกลุ่มเด็กไปเลยจะเห็นว่าดิสนี่ย์ยังคงทำเป็นแอนิเมชั่นตัวละครใหม่แบบ Frozen, Moana ที่มีความสดกว่า หนังเลยออกมาในโทนค่อนข้างอนุรักษ์นิยม ไม่แตะต้องเส้นเรื่องดั้งเดิมให้เกิดความเปลี่ยนแปลงมากนัก ประมาณว่าอะไรที่ดีและครองใจผู้ชมอยู่แล้วก็ไม่ต้องไปบิดหรือลองเปลี่ยนน่ะแหละ แค่ปรับปรุงเรื่องเฟมินิสต์ตามยุคสมัยให้เหมาะสม เราอาจจะไม่ได้หัวเราะอะไรกับลูกบ้าของวิล สมิธ สักเท่าไร แต่คิดว่าเขาสอบผ่านกับบทจีนี่ได้สบาย ส่วนความเป็นละครเพลงของหนังก็ทำออกมาได้ดีกว่าที่คิดไว้ บันเทิงบนโปรดักชั่นสมทุนสร้าง และเพลง A Whole New World ในหนังก็ช่างเข้ากับจัสมินที่ไม่ได้เปิดหูเปิดตานอกวังจนกระทั่งได้ขึ้นพรมวิเศษไปท่องเมืองใหญ่ ส่วนใครจะอินกับหนังระดับไหนก็อีกเรื่องหนึ่ง
Director: Guy Ritchie (ผู้กำกับ Snatch, The Man from U.N.C.L.E., Sherlock Holmes)
screenplay: John August, Guy Ritchie
Genre: adventure, fantasy, musical, romance
7/10
