2020 : 1 ultra / 2 full / 1 half / 1 25K
---
โควิดทำให้สองเมเจอร์ (ชิคาโก+เบอร์ลิน) ที่จะได้วิ่งในปีนี้หลุดลอยหายไป ไม่เป็นไร สถานการณ์คลี่คลายค่อยว่ากัน กระนั้น ปีนี้ก็ยังได้วิ่งไปห้าสนาม
1. เหรียญแรก: มหากาพย์ 100k ที่ฮ่องกงกับวิน (มนุษย์เหล็ก) ด้วยเวลา 29 ชม. กว่า นับเป็นเรื่องที่ดีใจที่สุดในปีนี้ กลับไปเปิดดูโพสต์ที่แปะไว้ตอนวิ่งเสร็จเขียนว่า "หนึ่งในสิ่งที่ยากที่สุดในชีวิต สำเร็จจนได้" ดูหน้าตัวเองในรูปแล้วความรู้สึกตอนนั้นหวนกลับมาทุกอย่าง เป็นการเดินไปหลับไปครั้งแรกในชีวิต และคือการเคลื่อนตัวไม่หยุดที่ยาวนานที่สุดตั้งแต่เกิดมา (ช่วงปีใหม่นี้จะนั่งลงเขียนประสบการณ์ครั้งนี้ออกมาเป็นหนังสือเพื่อแบ่งปันกันครับ)
2. เหรียญสอง: เฮฮาท้าแดด Northface 25k กับมวลหมู่มิตรสหาย เป็นการวิ่งที่เบิกบานมากในช่วงเช้า แต่พอแดดระอุก็กลายเป็นหนังชีวิต ตอนแรกวิ่งรอกันไปมา แต่สุดท้ายก็ตัวใครตัวมัน มีเพื่อนคนหนึ่งแบกกระเป๋าคอมพ์และกางร่มวิ่ง ค่อยๆ ลากพากันไปจบที่ 5 ชม. แต่สนามนี้สนุกดี เพราะวิ่งเข้าเส้นชัยกับชิงชิง
3. เหรียญสาม: หวัง PB ที่บุรีรัมย์ ก่อนวิ่งกดตัวเลขแล้วถ่ายรูปไว้ที่ 3:59 ชม. คิดว่าแกร่งมาจาก 100k แต่คิดผิด มึงไม่ได้แกร่งแต่อย่างใด เปิดไปดูโพสต์หลังวิ่งจบเขียนไว้ว่า "อ่อนแอกว่าที่คาดมาก ประมาทเนินบุรีรัมย์ไม่ได้เลย ซึมยาว...ผมเนี่ยซึมยาว" เร่งช่วงต้น เดี้ยงช่วงท้าย ไปจบที่ 4:26 ชม. สภาพแย่ ต้องกลับไปแก้มือสนามนี้อีกสักหน
4. เหรียญสี่: เงยหน้าสู้ฟ้า ก้มหน้าสู้เนิน โควิดทำให้พักยาว วิ่งแค่ประปราย มาซ้อมอีกทีตุลา-พฤศจิกาเพื่อลงสนาม Laguna Phuket ปลายพฤศจิกายน ตั้งใจว่าจะเป็นสนามที่ได้วิ่งยาวก่อนจะลงสนามบางแสน 21 (ซึ่งอยากได้ PB) ฟูลลากูน่าจึงหวังแค่วิ่งให้จบ และอย่าเดี้ยง ลากพาตัวเองมาจบที่ 4:12 ชม. เป็นผลงานที่น่าดีใจแล้วสำหรับสนามนี้ (ขอบคุณพี่ตุ้มและลากูน่าที่ชวนไปวิ่งครับ)
5. เหรียญห้า: บางแสน 21 หมายมั่นปั้นน่องที่สุด เพราะระยะฮาล์ฟมีลุ้นกว่าฟูล อยากได้ 1 สถิติใหม่ของตัวเองในปีนี้ พระเจ้าเมตตา ประทานอากาศเย็นมาให้ จบที่ 1:45 ชม. นับว่าเกินคาดไปมาก เป็นเรื่องดีปิดท้ายปลายปี (ขอบคุณสนามบางแสนด้วยครับ จัดงานดีมากจริงๆ)
...
เป็นปีที่สถานการณ์โรคระบาดไม่เอื้ออำนวยต่อการวิ่งและงานวิ่งเท่าใดนัก แต่ก็ลงเอยเป็นปีที่มีเรื่องให้จดจำในสนามวิ่งไม่น้อยเหมือนกัน ทุกเหรียญมีเรื่องที่แตกต่างกันไปคนละแบบ แม้ต้องเลื่อนสองเมเจอร์ที่อยากวิ่งมากๆ ไป แต่ก็ยังได้วิ่งสนามที่สนุกมากๆ ในบ้านเรา สำหรับตัวเองแล้ว นับเป็นปีที่ดีอีกหนึ่งปีในส่วนของการวิ่ง ยังสนุกกับการซ้อม วันลงสนาม ความทรมานระหว่างทาง และวินาทีเข้าเส้นชัย
ทุกสนามทรมานเหมือนกัน แต่มีหน้าตาความทรมานแตกต่างกัน แต่ก็นั่นแหละ เหมือนที่เคยเขียนไว้ใน Homo Finishers ซึ่งเป็นประโยคที่พี่ตูนชอบและดึงไปไว้ในคำนำ "ความทรมานที่เลือกเองนับเป็นความเบิกบานอย่างหนึ่ง" (ฮ่าฮ่า) คนวิ่งระยะไกลย่อมเข้าใจดี
100k หนึ่งครั้ง, สองฟูลมาราธอน, หนึ่งฮาล์ฟ, หนึ่ง 25k
สองสถิติใหม่ให้ตัวเอง: วิ่งไกลสุด และ NewPB ของฮาล์ฟ กับขาที่ยังวิ่งไหว ใจที่ยังพาร่างเราไปได้ในจุดที่เราอยากไป ในวันวัยนี้
ถ้าพูดเฉพาะมุมสุขภาพ ร่างกาย และจิตใจ
2020 นับเป็นอีกหนึ่งปีที่น่าดีใจกับตัวเอง :)
#เพื่อนๆวิ่งกันไปกี่เหรียญครับ
#เล่าสู่กันฟังบ้าง 😊
